Fala zakażeń wśród dzieci. Winny wirus, na którego nie ma lekarstwa
Obserwujemy właśnie falę zakażeń metapneumowirusem. Na infekcję najbardziej podatne są osoby z obniżoną odpornością oraz dzieci. Zwłaszcza w przedszkolach można zaobserwować, jak potężne żniwo zbierają patogeny – w grupach liczących 25 dzieci aktualnie pojawia się zaledwie kilka maluchów.
Jakie objawy wywołuje w organizmie ten wirus? Jak bardzo jest niebezpieczny, a także – na czym polega leczenie wywołanej przez niego infekcji?
Metapneumowirus – co to za patogen?
Metapneumowirus (HMPV, human metapneumovirus) to wirus należący do rodziny Paramyxoviridae, który powoduje infekcje dróg oddechowych, głównie u dzieci, osób starszych i z osłabionym układem odpornościowym – np. u pacjentów onkologicznych, osób po przeszczepach, chorych na POChP lub astmę.
Ten patogen przenosi się drogą kropelkową oraz przez kontakt z zakażonymi powierzchniami (jak klamki, czy zabawki). Najczęściej infekcje występują zimą i wczesną wiosną. Choć aktualnie obserwujemy falę zakażeń tym wirusem, to warto wiedzieć, że nie jest on ani nowy, ani bardzo niebezpieczny. Podobnie jak w przypadku grypy, to, jak bardzo ciężkie objawy wywoła, zależy od indywidualnej kondycji i odporności każdego organizmu.
Europejskie Centrum Kontroli i Prewencji Chorób podaje, że: „HMPV jest patogenem sezonowym, który w miesiącach zimowych regularnie krąży w krajach Unii Europejskiej (UE). Aktualne dane z nadzoru epidemiologicznego wskazują na wzmożoną aktywność wirusów oddechowych w UE, zwłaszcza wirusa grypy, nie stwierdza się jednak niepokojących odchyleń od typowego wzorca dla tej pory roku.”
Więcej na temat chorób dziecięcych znajdziesz tu: Truskawkowy język to znak. Tak może się objawiać choroba Kawasakiego
Jakie objawy wywołuje metapneumowirus?
HMPV powoduje infekcje układu oddechowego o różnym nasileniu, od łagodnego przeziębienia po ciężkie zapalenie oskrzeli i płuc. Może objawiać się podobnie do wirusa RSV (syncytialnego wirusa oddechowego) i grypy, wywołując:
- kaszel,
- katar,
- gorączkę,
- duszność,
- chrypkę,
- bóle mięśni i głowy.
Może zainteresuje Cię również ten artykuł: Czy dziecku można podawać sterydy donosowe? Lekarz wyjaśnia
Ten wirus panoszy się w przedszkolach
Na temat metamneumowirusa wypowiedział się pediatra, dr Wojciech Feleszko (@dr_feleszko na Instagramie):
- Mamy do czynienia z falą zakażeń ludzkim metapneumowirusem (…) Jest to wirus, którego odkryto stosunkowo niedawno, bo niecałe 20 lat temu. Odkryto wirusa, a narzędzia, dzięki którym możemy rozpoznać pacjenta zakażonego tym wirusem mamy dopiero od niecałych trzech lat.
- Dopiero w 2021 r. w czasie pandemii dostaliśmy testy, które pozwalają nam wykryć tych pacjentów i widzimy ich.
A zatem, infekcje, które wywołuje metapneumowirus, są z nami od wielu, wielu lat, a zaledwie od 3 lat jesteśmy w stanie je nazwać. Zatem to, że mówi się więcej o tym wirusie, nie oznacza wcale, że to nowy wirus, albo, że powoduje bardzo ciężką chorobę.
Przeczytaj też: Wymaz z nosa jako nowy test na astmę u dzieci. Nadchodzi rewolucja w diagnostyce
Na czym polega leczenie w infekcji metapneumowirusenm?
„Metapneumowirus” wywołuje ciężkie zapalenie płuc, zazwyczaj krótko po sezonie grypy. Są to objawy ciężkiego zakażenia i ci pacjenci wielokrotnie wcześniej dostawali antybiotyki. Dzisiaj, wiedząc, że jest to zakażenie wirusowe, leczenie jest leczeniem objawowym” – mówi lekarz. Chodzi o:
- nawodnienie pacjenta,
- podanie leków przeciwgorączkowych,
- monitorowanie wysycenia krwi tlenem.
„Nie ma specyficznego leku, więc kluczowa jest obserwacja i dbanie o komfort chorego” – podkreśla specjalista. Obecnie nie ma licencjonowanych leków przeciwwirusowych ani szczepionek przeciwko HMPV, trwają natomiast badania nad terapią z użyciem interferonu typu III (IFN-λ). Wykazały obiecujące rezultaty w ograniczaniu replikacji wirusa i rozprzestrzeniania się. Istnieją również badania, które wskazują, że stosowanie przeciwutleniaczy w diecie jest skuteczną metodą leczenia, modulującą uszkodzenia oksydacyjne płuc i stan zapalny wywołane przez hMPV.
Źródła: pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25645280/, pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/38530032/
