Zimowa choroba żołądka w natarciu. Zaczyna się od dziecka, ale dopadnie całą rodzinę

Zimowa choroba żołądka – co to takiego?

Z pewnością każdy słyszał o tzw. grypie żołądkowej. To infekcja wywoływana zazwyczaj przez rotawirusy, rzadziej norowirusy lub adenowirusy. A zimowa choroba żołądka? To podobna, jeśli chodzi o objawy, choroba, jednak za nią odpowiedzialne są w głównej mierze norowirusy.

Zimowa choroba żołądka (ang. winter vomiting disease), jak nazwa wskazuje, dopada głównie zimą (choć zachorować można także w innej porze roku). I właśnie teraz mamy szczyt zachorowań. W gabinetach pediatrycznych nie brakuje małych pacjentów z objawami tej infekcji.

Niezwykle zjadliwe norowirusy

Norowirusy należą do rodzaju Caliciviridae. To wirusy bezotoczkowe, które nie mają osłonki lipoproteinowej. Oznacza to, że są one odporne na rozpuszczalniki lipidowe i łagodne detergenty (mycie rąk niewiele pomaga!). Co więcej, norowirusy są odporne na wysoką temperaturę do 60 stopni Celsjusza. Na powierzchniach mogą przetrwać nawet do siedmiu dni. Okres wylęgania choroby trwa od 1 do 2 dni.

Norowirusy cechuje niezwykle wysoka zakaźność. Ze względu na to, że mają bardzo dużą liczbę podtypów antygenowych, praktycznie nie nabieramy na nie odporności. To właśnie dlatego wiele razy możemy chorować na infekcje nimi wywoływane i za każdym razem zarażać pozostałych domowników. A odporność na wirusa utrzymuje się tylko ok. 2 tygodnie.

Zimowa choroba żołądka – objawy

Objawy zimowej choroby żołądka pojawiają się nagle i szybko się rozwijają. Najczęściej są to:

• wymioty i biegunka – bardzo intensywne, które mogą prowadzić do odwodnienia,
• ból brzucha – zwykle o charakterze skurczowym,
• gorączka – choć nie zawsze występuje, u dzieci może osiągać 39 st. C,
• ogólne osłabienie – wynikające z utraty płynów i elektrolitów, często połączone z bólem mięśni i zmęczeniem.

U dzieci objawy bywają intensywniejsze, a odwodnienie może rozwijać się szybciej. Dlatego ważne jest monitorowanie ich stanu i szybkie reagowanie na niepokojące sygnały, takie jak:

• brak łez podczas płaczu,
• suchość w ustach,
• rzadsze oddawanie moczu.

Jak leczyć zimową chorobę żołądka?

Nie ma specyficznego leku na norowirusy, dlatego leczenie, tak jak i w grypie żołądkowej, polega głównie na łagodzeniu objawów i zapobieganiu odwodnieniu. Pomóc mogą:

• nawadnianie – to podstawa leczenia. Należy podawać dziecku (dorosłym również!) wodę lub doustne płyny nawadniające w małych porcjach, ale regularnie ,
  
• lekkostrawna dieta – po ustąpieniu wymiotów i biegunki warto wprowadzać pokarmy lekkostrawne, takie jak suchary, ryż, kisiel, banany czy gotowana marchewka,
  
• leki przeciwwymiotne i przeciwbiegunkowe – mogą być stosowane wyłącznie po konsultacji z lekarzem, szczególnie u dzieci,
  
• odpoczynek – organizm potrzebuje czasu, aby się zregenerować, dlatego ważne jest zapewnienie choremu spokoju;

Kiedy konieczna jest wizyta u lekarza?

Zazwyczaj infekcje wywołane przez norowirusy ustępują samoistnie po kilku dniach, jednak są sytuacje, w których konsultacja lekarska jest niezbędna. Najbardziej niebezpieczne w przypadku zimowej choroby żołądka jest odwodnienie. Jeśli u dziecka pojawia się objawy, takie jak sucha skóra, mała ilość oddawanego moczu, senność czy zawroty głowy, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Szczególną uwagę trzeba zwrócić na niemowlęta, osoby starsze oraz pacjentów z obniżoną odpornością, u których przebieg choroby może być cięższy. W niektórych przypadkach konieczna może być hospitalizacja i podanie płynów dożylnie (kroplówka).

Zobacz także:

Krup to ostre podgłośniowe zapalenie krtani. Co robić, gdy nagle dopadnie twoje dziecko?

Siniak za uchem. Gdy go zobaczysz u dziecka, biegiem do szpitala

Problem rodziców w sezonie infekcyjnym. Czy przedszkole ma prawo odesłać chore dziecko?