Wychowujesz jedynaka? Te 6 jego cech sprawi, że świetnie poradzi sobie w dorosłym życiu
Do jedynaków przylgnęło wiele krzywdzących stereotypów, których nie potwierdzają żadne badania. Psychologowie są pewni, że dziecko nie potrzebuje rodzeństwa, aby było szczęśliwe. Co więcej, egoistami, a nawet narcyzami w dorosłym życiu mogą stać się zarówno jedynacy, jak i dzieci z rodzin wielodzietnych. Dzieci dorastające w pojedynkę wyróżniają się wieloma przydatnymi w dorosłości cechami. Te 6 zalet daje jedynakom wielką przewagę nad ich rówieśnikami.
"Musi mieć rodzeństwo, żeby mieć się z kim bawić!", "szybko myślcie o drugim, bo wyrośnie na samoluba!" Te i wiele podobnych zdań rodzice jedynaków słyszą od swoich bliskich. Czy rzeczywiście tak źle jest być jedynym dzieckiem? Wnioski psychologów są zaskakujące. Jedynak nie tylko nie jest skazany na samotność i egoistyczne podejście do życia, ale ma szansę na ogromną przewagę nad dziećmi, które wychowywały się w większej rodzinie.
Czy jedynak jest szczęśliwy
1. Dojrzałość
Rodzice wierzą, że starsze rodzeństwo zmuszone do opieki nad młodszym staje się bardziej dojrzałe i odpowiedzialne. Niestety, to nie zawsze tak działa. Psychologowie uważają, że to jedynacy są bardziej dojrzali, bo więcej czasu spędzają z dorosłymi, którzy są w stanie poświęcić im całą swoją uwagę. Rodzice mają czas, aby tłumaczyć im, jak działa świat – dzięki temu stają się bardziej dojrzali.
2. Samodzielność
Ta cecha może zaskoczyć rodziców jeszcze bardziej. Okazuje się, że to jedynacy są bardziej samodzielni i niezależni. Gdy dorastają bez rodzeństwa, mogą polegać tylko na dorosłych i samych sobie. Wszystkim wyzwaniom stawiają czoła w pojedynkę, bo innego wyjścia nie mają. Czy jest to trudne w dzieciństwie? Czasami pewnie tak, ale za to w dorosłości umiejętność radzenia sobie w trudnych sytuacjach jest nie do przecenienia.
Czy jedynak to egoista
3. Lojalność
Jedynacy nie mogą bawić się z rodzeństwem, więc wyjątkowo intensywnie szukają kontaktów z rówieśnikami. Żeby mieć przyjaciół, muszą bardzo szybko nauczyć się budować bliskie relacje. Koledzy stają się tak ważni, jak dla innych rodzeństwo. Dzięki temu jako dorośli jedynacy doceniają przyjaźń, są bardzo lojalni i zdolni do poświęceń dla swoich przyjaciół.
4. Pewność siebie
Poczucie własnej wartości zależy od wielu czynników i zmienia się w trakcie naszego życia. Ale jedynacy nigdy nie musieli ścigać się ze swoim rodzeństwem, ani konkurować o względy rodziny. Mieli też większe wsparcie rodziców nierozpraszających się na inne dzieci. Dzięki temu rzadziej miewają problemy z pewnością siebie w dorosłości.
Czy jedynacy mają gorzej
5. Ambicja
Chociaż wybujała ambicja bywa uznawana za wadę, to wewnętrzna potrzeba osiągania kolejnych sukcesów może być prawdziwym motorem napędowym w dorosłym życiu. Jedynacy najczęściej wyróżniają się większą ambicją niż ich koledzy. Czasami wynika to z podejścia rodziców, którzy przelewają na nich swoje niespełnione marzenia, wywierając ogromną presję. Ale rodzice, którzy mądrze wspierają dziecko, dają mu szansę na lepszy start, co staje się trudniejsze, gdy dzieci w rodzinie jest więcej.
6. Świadomość samego siebie
Trudno poznawać samego siebie, gdy mieszka się w jednym pokoju z siostrą lub bratem. Jedyne dzieci rodziców mają więcej przestrzeni do zgłębiania własnej osobowości, bo sporo czasu spędzają samotnie. Nie muszą się dzielić, mogą decydować o tym co i kiedy robią, a to sprawia, że dużo lepiej znają siebie i swoje potrzeby, co procentuje w dorosłym życiu.
Czy dziecko musi mieć rodzeństwo
Psychologowie są zgodni, że jedynacy wyróżniają się tymi 6 wspaniałymi cechami, co wcale nie znaczy, że wszyscy rodzice powinni poprzestać tylko na jednym dziecku. Ale opinia specjalistów to mocny dowód na to, że stereotypy na temat jedynych dzieci są nie tylko krzywdzące, ale też kompletnie nieprawdziwe.
Te 6 zalet bardzo przydaje się w dorosłym życiu. Trzeba mieć jednak świadomość, że u wielu jedynaków ich kształtowanie będzie się wiązało z bolesnym doświadczeniem samotności i bycia zdanym tylko na siebie.
Jedynacy, tak samo jak rodzeństwo, potrzebują mądrego przewodnictwa ze strony dorosłych. Żeby wychować szczęśliwe, pewne siebie, samodzielne i ambitne dziecko musimy nawiązać z nim głęboką relację i akceptować je takie, jakim jest. Może, gdy mamy je tylko jedno, to jest nam po prostu łatwiej?
Zobacz także:
Dzieci Barbary Sienkiewicz zostały same na świecie. Kto się nimi zaopiekuje?
Relacja z matką ma wpływ na całe życie. Tak wychowasz zakompleksione dziecko
Na wakacje z babcią, a może pociągiem do cioci? Kiedy dziecko jest gotowe na samodzielny wyjazd?
