Ulewanie - przyczyny i sposoby zapobiegania
Ulewanie pojawia się u noworodków zarówno karmionych piersią, jak i mlekiem modyfikowanym. O ile ta przypadłość nie pojawia się za często, to nie powinna niepokoić rodziców. Aczkolwiek jeżeli ulewanie pojawia się po każdym posiłku, to warto skonsultować się z pediatrą, gdyż może być to oznaką różnych dysfunkcji układu pokarmowego, czy alergii pokarmowych, a zwłaszcza uczulenia na mleko. Należy też obserwować, czy przy ulewaniu nie widać żadnych domieszek krwi, a także czy przyrost masy ciała dziecka jest prawidłowy, gdyż wtedy może być to oznaką choroby. Jednakże jeśli ulewanie pojawia się sporadycznie, to jest to sytuacja do opanowania. Ulewanie występuję przeważnie bezpośrednio po karmieniu, ale mogą przytrafić się sytuację, że nastąpi ono w jego trakcie lub po kilkudziesięciu minutach po przyjęciu pokarmu. Niemowlak nie posiada jeszcze w pełni rozwiniętego zwieracza przełyku, przez co przyjęty przed chwilą pokarm, może wracać ku górze żołądka. Wtedy ulany pokarm nie będzie różnił się od tego, które dziecko spożyło kilka chwil wcześniej. Natomiast w sytuacji, gdy ulewanie występuję w pewnym odstępie czasu po karmieniu, a co za tym idzie spożyty pokarm, będzie miał kontakt z żołądkiem, to wówczas rodzic może poczuć nieprzyjemny i kwaśny zapach, przypominający zważone mleko. Ulewanie jest zjawiskiem fizjologicznym, które przeważnie występuję do szóstego miesiąca, jednakże może ono trwać nawet do dwunastego miesiąca życia.
Czym różni się ulewanie od wymiotowania u niemowląt?
Rodzice często mylą ulewanie z wymiotowaniem. Ulewanie polega na tym, że przyjęty pokarm z powrotem cofa się do jamy ustnej, bez ciśnienia i wypływa co pewien czas w małych ilościach. Co więcej, maluszek robi to samoistnie i nie odczuwa przy tym bólu. Z kolei wymiotowanie jest gwałtownym procesem, w którego czasie niemowlę wyrzuca resztki spożytego pokarmu pod wpływem dużego ciśnienia. Przeważnie towarzyszy temu złe samopoczucie dziecka.
Jakie są przyczyny ulewania u noworodków?
Symptomów ulewania u noworodka może być kilka. Po pierwsze jest to głównie związane z niedojrzałością przewodu pokarmowego maluszka. Gdy przewód pokarmowy będzie już w pełni rozwinięty i wytworzy się bariera antyrefluksowa to ulewanie zaniknie samoistnie. Inną dość częstą przyczyną ulewania jest dostawanie się do przełyku, wraz z pokarmem, dość dużej ilości powietrza. Spowodowane jest to tym, że dziecko nie nadąża przełykać płynącego pokarmu z piersi lub butelki i wraz z ssaniem mleka połyka pewną porcję powietrza. Wówczas połknięte powietrze może wypychać spożyty pokarm z powrotem do jamy ustnej. Decydować o tym może również źle dobrany smoczek, który jest za duży bądź za mały, a także nieprawidłowa technika karmienia piersią oraz pozycja dziecka podczas jedzenia. Warto też nie uspokajać dziecka pokarmem, ponieważ, gdy jest ono niespokojne, to łatwiej jest w stanie połknąć niepotrzebne powietrze. Kolejnymi symptomami ulewania u niemowląt są zbyt duża ilość pokarmu, przyjętego jednorazowo oraz za krótkie przerwy pomiędzy posiłkami. Żołądek noworodka nie jest przygotowany do spożycia dużej ilości pokarmu, dlatego często może dochodzić do przejedzenia, a żeby zwrócić nadmiar pożywienia, dziecko zaczyna ulewać.
Jak poradzić sobie z ulewaniem?
Jeżeli mama zauważy, że ma nadmiar pokarmu, to zawsze może go najpierw odciągnąć laktatorem, dzięki czemu zapobiegnie dławieniu się i ewentualnemu przejedzeniu się maluszka. Bardzo ważna jest również pozycja maluszka w trakcie karmienia. Noworodek powinien być ułożony w pozycji półleżącej, z kolei jego główka powinna znajdować się wyżej w stosunku do reszty ciała, pod kątem około 30 stopni. Mama, karmiąc swoje dziecko, powinna zadbać o prawidłowe przystawienie sutka lub otworu butelki do ust dziecka, aby wraz z mlekiem do jamy ustnej noworodka nie wpływało powietrze. Także smoczek dziecka powinien być odpowiednio dopasowany, a w trakcie karmienia powinien być cały wypełniony mlekiem. Należy również pamiętać, żeby przed przestąpieniem do karmienia maluszek był spokojny i odprężony, ponieważ zapobiegnie to dostaniu się do jego organizmu niepotrzebnego powietrza. Istotny jest również sposób, a także częstotliwość karmienia. Dziecko powinno jeść częściej, ale w mniejszych ilościach, aczkolwiek mama powinna robić to w pewnych odstępach czasu. W trakcie karmienia warto też robić kilkusekundowe przerwy, aby maluszek mógł chwilę odetchnąć. W tym czasie powinno się ułożyć dziecko w pozycji pionowej z główką do góry i delikatnie przytulić je do swojego ramienia. A na koniec karmienia warto poczekać, aż dziecku się odbije, ponieważ pozwoli to na pozbycie się niechcianego powietrza, które dostało się do układu pokarmowego wraz z mlekiem. W tym celu należy ułożyć dziecko główką na ramieniu mamy lub taty, w taki sposób, aby maluszek odbił pokarm, który przed chwilą przyswoił. Po spożyciu pokarmu warto położyć niemowlę na boku, tak aby głowa była ułożona wyżej niż reszta ciała. Taka technika pozwoli na ułożenie się mleka w brzuszku. Nie należy również od razu po posiłku gwałtownie zmieniać pozycji dziecka. Jeśli podawany noworodku pokarm jest za rzadki, to w przypadku mleka modyfikowanego, po wcześniejszej konsultacji z pediatrą, warto zamienić je na specjalistyczne mleko modyfikowane AR, wzbogacone mączką chleba świętojańskiego, która powoduje zgęstnienie pokarmu. Z kolei, gdy u dziecka występuje podejrzenie alergii na białko mleka, to pediatra może zlecić zastąpienie mleka modyfikowanego na preparat mlekozastępczy.
