Cytomegalia u noworodka

Cytomegalia u noworodka - przyczyny

Wirus cytomegalii to wirus z tej samej rodziny, co te wywołujące ospę wietrzną albo półpaśca. Zazwyczaj zakażenie przechodzimy bezobjawowo, albo okazując tylko lekkie objawy. Ryzyko jednak rośnie, jeśli wirusem zaraziła się kobieta w ciąży, zwłaszcza, jeśli była to infekcja pierwotna, czyli pierwsze zetknięcie się przyszłej mamy z tym drobnoustrojem. Jest to najczęstsze zakażenie wirusowe występujące w ciąży, przez co też jest jedną z najczęstszych przyczyn pojawiania się wad wrodzonych u noworodków.

Wrodzona cytomegalia u noworodka oznacza zakażenie jeszcze w trakcie ciąży. Jeśli dziecko zaraziło się podczas samego porodu, mówimy o zakażeniu okołoporodowym, a gdy nastąpiło to już po urodzeniu, to określa się je jako zakażenie poporodowe. Z wszystkich wymienionych powyżej, najbardziej poważne jest zakażenie wrodzone. Bardzo często też nie daje ono żadnych objawów, jedynie 10% dzieci wykazuje symptomy zarażenia. U pozostałych powikłania pojawiają się później, najczęściej przybierając formę niedosłuchu odbiorczego.

Cytomegalia u noworodka - objawy

Wrodzona cytomegalia u noworodka najczęściej objawia się przez powiększoną śledzionę i wątrobę, małogłowie, żółtaczkę, wybroczyny, a także upośledzenie wzroku i niedosłuch. Dwa ostatnie objawy mogą być obecne zaraz po urodzeniu, ale jest też szansa, że wystąpią dopiero w pierwszych latach życia malucha.

Słuch u takiego noworodka po urodzeniu jest prawidłowy, jednak w bardzo wielu przypadkach będzie się stopniowo pogarszał. Sprawia to, że mimo badań przesiewowych słuchu ciężko jest wykryć niedosłuch spowodowany wirusem cytomegalii.

Schorzenie to można też wykryć za pomocą przezciemieniowego USG. Najczęstszymi objawami, które można w ten sposób zauważyć, są zwapnienia okołokomorowe, uszkodzenia układu nerwowego i poszerzenie komór mózgu.

Cytomegalia u noworodka - leczenie

U osób dorosłych, które mają sprawny układ odpornościowy, leczenie nie jest konieczne, ponieważ zazwyczaj nawet nie zauważamy objawów choroby. Inaczej ma się sprawa gdy pojawia się cytomegalia u noworodka. Nie ma on rozwiniętego układu odpornościowego, dlatego aby zahamować rozprzestrzenianie się wirusa podaje się leki przeciwwirusowe, takie jak gancyklowir. Podawany jest na początku dożylnie już w pierwszym tygodniu życia dziecka, zazwyczaj dwa razy dziennie i terapia taka trwa od 14 do 21 dni. Potem podawanie gancyklowiru kontynuowane jest doustnie, może to trwać nawet kilka miesięcy.

Monitoruje się wtedy poziom leku we krwi i w razie potrzeby dostosowuje dawkę zależnie od otrzymywanych wyników. Może on też powodować skutki uboczne, takie jak niedokrwistość, niewydolność nerek lub zapalenie wątroby.

Cytomegalia u noworodka - zapobieganie

Mimo tego, że cytomegalia u noworodka to problem występujący o wiele częściej, niż na przykład zespół Downa, to wiele kobiet w ogóle nie zdaje sobie sprawy z takiego zagrożenia. Wirus jest powszechny, ale zazwyczaj nie prowadzi się rutynowych kontroli kobiet ciężarnych.

Najlepszym sposobem na uniknięcie zakażenia, tak mamy jak i płodu, jest unikanie możliwych źródeł wirusa. Zakażenie rozprzestrzenia się przez kontakt z płynami ustrojowymi osoby roznoszącej cytomegalowirus, a najczęściej można zarazić się od małych dzieci, które roznoszą go nawet i przez dwa lata od chwili zarażenia, które przeszło bezobjawowo. Należy wtedy unikać kontaktu z nimi, nie dawać buziaków, dokładnie myć ręce po tym, jak zmieniało się im pieluchę lub jeśli dotykało się zabawek, którymi bawiły się wcześniej. Jest to ważne zwłaszcza, jeśli kobieta będąca w ciąży ma już jedno małe dziecko.