Od jakiego wieku dziecko może zostawać samo w domu? Przepisy mówią jasno
Wielu rodziców zastanawia się, od jakiego wieku dziecko może zostawać samo w domu. W końcu w każdej rodzinie zdarzają się sytuacje, w których nie możemy liczyć na pomoc bliskich w opiece nad dzieckiem. Czy jednak zostawienie dziecka samego w domu jest zgodne z prawem? Rozwiewamy wątpliwości.
Od jakiego wieku dziecko może zostawać samo w domu?
Pozostawienie dziecka samego w domu jest uzależnione od jego wieku. Nie możemy pozostawić bez opieki choćby na chwilę mniejszych, kilkuletnich dzieci, o czym świadczy zapis w Kodeksie wykroczeń. Zgodnie z artykułem 106 Kodeksu wykroczeń, "kto, mając obowiązek opieki lub nadzoru nad małoletnim do lat 7, dopuszcza do jej przebywania w okolicznościach niebezpiecznych dla zdrowia człowieka lub pozostawia go bez nadzoru w miejscu publicznym, podlega karze grzywny albo karze nagany". Wynika więc z tego, że dziecko do 7. roku życia nie może zostać pozostawione samo bez opieki. Inaczej wygląda zaś sprawa ze starszymi dziećmi.
Czy można pić wodę po kiszonkach? Dietetyk mówi wprost Dodatkowe 320 zł dla seniorów. Wystarczy jeden wniosekPozostawienie dziecka w domu bez opieki. Określają to trzy kodeksy
Okazuje się jednak, że są jeszcze dwa kodeksy, które mówią o pozostawieniu dziecka samego w domu. Przepis z prawa administracyjnego. Art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa brzmi: "Zasiłek opiekuńczy przysługuje ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem w wieku do ukończenia 8 lat w przypadku nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły, do których dziecko uczęszcza".
Z kolei w Kodeksie cywilnym znajdziemy już informację o 13. roku życia. W art. 12 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeksu cywilnego (art. 426) czytamy: "Nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły lat trzynastu, oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie".
Dziecko samo w domu a dojrzałość emocjonalna
Wiek nie powinien być jednak jedynym wyznacznikiem. Oprócz wymaganych 7. lat dużo ważniejsze jest, czy to, że dziecko, które osiągnęło potrzebny wiek, jest też gotowane na pozostanie samo w domu emocjonalnie i psychicznie. Rodzice muszą być pewni tego, że ich pociecha będzie umiała odnaleźć się w różnych sytuacjach – gdy do drzwi zapuka nieznajomy lub konieczne będzie wezwanie pomocy.
Warto więc odpowiednio wcześniej pomóc swojemu dziecku w kształtowaniu dojrzałości emocjonalnej. Dzieci reagują na różne sytuacje w sposób niezwykle ekspresywny, więc istotna jest nauka zachowania równowagi między emocjami pozytywnymi i negatywnymi. Nie należy odcinać dziecka od sytuacji, które mogą prowadzić do przykrych przeżyć – nadmierna ochrona nie prowadzi do niczego dobrego. Dziecko powinno móc doświadczyć wielu różnych emocji i sytuacji, by kształtować m.in. empatię. Zbyt dużo negatywnych przeżyć nie wpływa jednak dobrze. Warto więc jest zachować balans. Rodzice powinni więc rozmawiać z dziećmi o emocjach, akceptować je i pokazać jak można sobie z nimi radzić.
Źródło:
1. D. Goleman, Inteligencja emocjonalna, Media rodzina 2007.
2. W. Strus, Dojrzałość emocjonalna a funkcjonowanie moralne, Wydawnictwo Liberi Libri 2012.
3. http://acpir.swps.pl/index.php/psychoniezbednik/17-czytelnia/40-jak-rozwijac-inteligencje-emocjonalna-umalucha
